Open Podium in de OBA, na Gent-Wevelgem

Op zaterdag 31 maart 2012 : de 99ste keer Open Podium OBA met gedichten en verhalen.
Op het Cultuurplein op de tweede etage in de OBA aan de Oosterdokskade 143 treden op (o.v.):
Frans Terken, Willem Munsters, Fieteke Leenes, Mirjam Al, Conrad van de Weetering, Petra van Rijn, Paul Roelofsen, Katinka Mulder, Doralice Covelli, Kila Poetry International en D. Paul-Gupta.
Het Open Podium is er voor iedereen die iets heeft met taal of poëzie.
Kom kijken en luisteren naar wat anderen ons te vertellen hebben.
U kunt hen ontmoeten en ook nog hun werk kopen.
Jos van Hest , de presentator, begint om 15.00 en gaat door tot 17.00.


Gent-Wevelgem,
een verslag van en na de koers, het voorjaar in:


De Kemmel I


Zondagmiddag met zon en wijn
en de rand van het scherm
waar in de sprint weer Boonen wint
voor Breschel eerst nog Sagan
- Rojas dook weer onderuit -

‘en kik deed het niet alleen hè
de ploegmaats en die Kemmel
die nooit niet recht ligt
maar ik bleef erbij
ook die helling af
met hem daar op m’n drager
je weet hoe hij stuurt
die gek hij reed gelukkig lek

ik dacht ik wacht tot het laatst
dan kom’k eruit bewaar het zweet
voor op de meet’
- daar breng ik de brut cuvée tot leven -

‘dan groet en dank wie ik versla
ik versta van de kolere
weet me van hun gal vergeven’


FT 25032012



Na de Kemmel II


Dat ik eerst Gent niet uitkwam
nog verdwaalde nabij het Justitiepaleis
tussen navelpiercings en geplette borsten
het was m’n verzet dat daar al haperde

maar na schakeling aan de koers begonnen
op de macadam achter de rode vod
waar ik gewiekst wel weg wou springen
ik kwam bij God niet uit het wiel

droomde nog van het sterrenschavot
dat me bij haar zou brengen die sjerp dwars
over dat strak gesoigneerde godinnenlijf

en ik die naar haar zachte handen verlangde
zat er helemaal door dat het niet meer gaf wie
me daar opving haar armen het ultieme spoor


FT 26032012

Het zwijgen voorbij


Dat haar stem er niet meer toe doet
nu je haar in woorden doodzwijgt
zij in handgebaar haar twijfel legt
: ongrijpbaar

wat aan het oor teloor gaat
al laat zij zich onverminderd horen
: onverstaanbaar

het geloof dat je hechtte aan wat ze vertelde
al was het waar er was altijd meer van gelogen

niets neem je nog aan
de ogen op de overkant gericht
om haar hier niet meer te zien

laat haar negen straten negen bruggen ver
en al het water om te spoelen

niet dat het spreken reinigt
maar het uitgesproken zijn


Frans Terken 17032012 op:
Pomgedichten,
zie ook :
de enige echte 'mag het ook eens wat minder lief' trofee op pomgedichten

Om een kinderhand

Op Pomgedichten schreven Frans Terken en Pom Wolff samen een gedicht, om en om een regel:


OM EEN KINDERHAND


laat haar naar de strijdbijl graven
om verf van haar huid te schrapen

hoe zij zich wendt en keert en kotst
ik moest best huilen weet je dat

dat zij zo diep moest gaan
om hier weer bovenop te komen

daar lag het beertje
en hoe zij zag hoe het geworden was

in een waas van haren en pluche de verf-
doorlopen ogen de handen die blijven plukken

als alles is zoals het is
als alles is en niets meer is te geven

dat je met je nagels moet trekken aan
wat je van verdriet vergeten kunt

om niet op te houden wie je bent én
om nog een kinderhand te houden


Frans terken & Pom Wolff
lees het ook op : frans terken en pom wolff schrijven tussen 2100 en 2200 samen een gedicht